پل های تاریخی اصفهان

پل های تاریخی اصفهان که بر روی زاینده رود احداث شده اند، بخش مهمی از جاذبه های توریستی این شهر را تشکیل می دهند، به گونه ای که هر کس به این شهر می آید بی شک حتی یک بار هم که شده به پل های تاریخی اصفهان سر می زند و لحظات خوشی را به قدم زدن روی این پل ها سپری میکند. این پل ها مربوط به دوران تاریخی مختلفی هستند که هنوز هم برای عبور و مرور عابرین پیاده مورد استفاده قرار میگیرند. در ادامه این مطلب از اصفهان ویزیت قصد داریم که پل های تاریخی اصفهان را خدمت شما معرفی کنیم.

پل الله وردی خان

سی و سه پل که به آن پل الله وردی خان نیز میگویند یکی از معروف ترین پل های تاریخی اصفهان است که تاریخ ساخت آن به دوره شاه عباس یکم بازمیگردد و با انجام تلاش های فراوان و هزینه های زیادی که سردار مهمی در آن زمان به نام الله‌وردی خان ساخته شده است. نام های دیگر این پل که کمتر مورد استفاده قرار میگیرند عبارتند از: پل سی و سه چشمه، پل چهارباغ، پل جلفا و و پل زاینده رود (که البته امروزه به ندرت از این نام های برای این پل استفاده می شود). طبق شواهد و مدارک به جا مانده از زمانهاهی قدیم، این پل و خیابان زیبای چهارباغ در سال 1005 ساخته شده‌اند. طول این پل 295 متر و عرض آن 14 متر می باشد و طولانی ترین پل روی زاینده رود محصسوب می شود. گفته می شود که در دوران صفویان در کنار این پل مراسم هایی مانند جشن تیرگان (که در آن زمان به آن جشن آبریزان یا آب پاشان نیز گفته میشده) برگزار میگردیده و همچنین ارامنه اصفهان مراسم خاج شویان را در نزدیکی همین پل اجرا میکردند. این پل تاریخی که در دی ماه سال 1310 در فهرست آثار ملی ایران به  ثبت رسیده امروزه یکی از پربازدیدترین پل های این شهر به شمار میرود.

پل خواجو

پل خواجو که آن را با نام پل بابا رکن الدین نیز میشناسند در شرق سی و سه پل واقع شده و تاریخ ساخت آن به سال 1060 هجری قمری و دوران حکومت شاه عباس دوم بازمی گردد. این پل که به نام های حسن آباد، پل شاهی و پل شیراز نیز می شناسند، دارای طول 133 و پهنای 12 متر می باشد و گفته می شود که در زمان های بسیار قدیم یک طبقه دیگر روی این پل قرار داشته که در زمان قاجاریه یکی از حاکمان آن زمان اصفهان، طبقه بالایی این مکان را خراب کرده است. کاشی کاری و تزئینات پل خواجو زیباتر از سایر پل های روی زاینده است و در زمان صفویه بیشتر به عنوان یک آب بند و سد مورد استفاده قرار میگرفته است. همچنین در میان ضلع های شرقی و غربی این پل ساختمان هایی زیبا که دارای چندین اتاق نقاشی شده بودند و شاه نشین نام داشتند وجود دارد که گفته می شود بزرگان از بالای این ساختمان ها به تماشای مسابقات قایق سواری و شنا در دریاچه مصنوعی پشت سد میپرداختند. در دو گوشه ضلع شرقی این پل دو عدد شیر سنگی میبینیم که نماد سپاهیان بختیاری آن زمان است و جلوه زیبایی دارد. بهترین زمان برای بازدید از این پل زیبا عصر و زمان غروب است، چرا که نورپردازی های انجام شده بسیار زیبا هستند و از طرفی مردم خونگرم اصفهان زیر این پل به آواز خوانی و شادی میپردازند که دیدن آن برای شما بسیار لذت بخش خواهد بود.

پل شهرستان اصفهان

پل شهرستان اصفهان به عنوان قدیمی ترین پل شهر اصفهان شهرت دارد، در زمان ساسانیان ساخته شده و از آنجایی که موقعیت مکانی آن بسیار مهم بوده است، در دوره های مختلف مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفته است و به این صورت تا امروز تغییرات زیادی کرده است. این پل به نام های پل جی یا پل جسر حسین نیز شناخته می شود. طول این پل در حدود 105 متر و عرض آن بین 4 و 5 متر متغیر می باشد. این پل تا زمان معاصر نیز برای رفت آمد مورد استفاده قرار می گرفت، اما بعد از احداث پل های جدید بر روی زاینده رود، رفت و آمد روی این پل فقط به صورت پیاده امکان پذیر است. شواهد تاریخی نشان دهنده این هستند که پل شهرستان در گذشته بیشتر یک پل نظامی بوده که در دوران سلجوقیان از اهمیت بسیاری برخوردار می شود. همچنین در نزدیکی این پل بقایای قلعه قدیمی کهندژ را می توانید ببینید. این پل در دی ماه سال 1348 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل مارنان اصفهان

پل مارنان اصفهان که در گذشته ماربین نامیده میشده است، از نام قدیمی این محله گرفته شده است که مربوط به قرنها پیش می باشد، نام این محله در زمانهای دور مهربین بوده که با گذر زمان به ماربین و کم کم به مارنان تبدیل شده است و تا امروز توانسته ریشه اصیل و قدیمی خود را حفظ کند. این پل نیز دارای قدمت بسیار زیادی است و می توان گفت که نقطه مقابل پل شهرستان بوده است که قسمت جنوبی شهر اصفهان در دو طرف زاینده رود را به هم متصل میکرده است. اهمیت بالای این پل باعث شده که در دوره های تاریخی مختلف مورد بازسازی قرار بگیرد و به  این صورت امروزه نیز زیبایی خود را حفظ کند، اما نکته مثبت اینجاست که شکل ظاهری این پل در طول زمان تغییرات زیادی نداشته و شکل ظاهری خود را از دوران صفویه به بعد حفظ کرده است.

پل چوبی اصفهان

پل چوبی اصفهان که با نام پل جوئی نیز شناخته می شود، دارای طول 147 متر و عرضی کم است که بین دو پل خواجو و سی و سه پل قرار گرفته است. این پل در سال 1065 به دستور شاه عباس دوم ساخته شده است. در قسمت غربی این پل، آب جمع شده پشت پل خواجو، دریاچه ای بزرگ ایجاد کرده بوده است که به همین دلیل به آن پل دریاچه نیز گفته میشده است. این پل امروزه در خیابان کمال اسماعیل قرار دارد و آن را با نام پل سعادت آباد نیز می شناسند.