پل شهرستان، قدیمی ترین پل بر روی زاینده رود است. گفته می شود زمان ساخت این پل به دوره ساسانیان باز می گردد اما دارای پایه های هخامنشی است و در بالای آن آثاری از دوره دیلمیان و سلجوقیان نیز وجود دارد. این پل دارای ۱۲ پایه سنگی بزرگ است که بر روی سنگ های طبیعی کف رودخانه ایجاد شده اند. طول پل از ستون مُدور آجری تا انتهای سنگفرش قدیمی اش، ۱۰۵ متر و عرض آن از ۴/۲۵ تا ۵ متر متغیر است. سنگ، آجر، خشت و ملات مصالح مورد استفاده در ساخت پل هستند و تعمیراتی در دوره های دیلمیان و سلجوقیان بر روی آن صورت گرفته است تا به شکل امروزی خود درآید. پل شهرستان دارای کاربرد جنگی و نظامی بوده است و آن را با نام های دیگری همچون پل جی یا پل جسر حسین نیز می شناسند. نام پل شهرستان از تاریخ ۱ دی ۱۳۴۸ با شماره ۸۸۹ در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد و از مکان های دیدنی اصفهان است.
