اقامتگاه بومگردی هارپاک ابیانه

سرای سنتی هارپارک 

اقامتگاه بوم گردی هارپاک ابیانه دارای قدمت و پیشینه ای مربوط به دوران ایلخانیان می باشد. این اقامتگاه بوم گردی فعالیت خود را از سال 1391 آغاز کرد و شامل 5 باب اتاق است. همچنین دارای چهار نیم طبقه یا دو طبقه است که برای ورود به تمامی اتاق ها پله وجود دارد. افراد سالمند و خانواده هایی که کودک خردسال به همراه دارند توجه نمایند اقامتگاه سنتی هارپاک در مسیری واقع شده که امکان رفت و آمد خودرو تا درب اقامتگاه وجود ندارد و مهمانان گرامی باید مسیری در حدود 300 متر را تا اقامتگاه پیاده طی کنند. اقامتگاه سنتی هارپاک در روستای تاریخی ابیانه که قدمت آن به چهار هزار سال پیش می رسد، واقع شده است. از آثار و بناهای تاریخی این روستا می توان به آتشکده هارپاک اشاره کرد که در نزدیکی اقامتگاه واقع شده است. روستای تاریخی ابیانه در کیلومتر 60 آزادراه کاشان به نطنز در استان اصفهان قرار دارد.

جاذبه‎های گردشگری ابیانه

• خانه های سنتی

خانه ها عمدتا متعلق به 3 دوره مختلف سلجوق، صفوی و قاجار هستند. نما ها عمدتا شامل زیرطاقی سفید و پنجره های مشبک چوبی هستند. کوبه‎های درها بر اساس جنسیت کسی است که درب را می‎زند. کوبه‎ی سمت چپ چکشی برای مردان و سمت راست حلقه‎ای برای زنان است.

خانه های سلجوقی: این خانه های دو طبقه با کمبود حیاط مواجه هستند، در عوض آنها دارای حیاطی مسقف و ایوانی جنوبی در ارتفاع 5 متری هستند. خانه های صفوی: خانه های 4 صفه‎ای، متقارن و با تزئینات داخلی چشمگیر هستند. خانه های قاجار: به دلیل رکود پیش آمده، پیشرفت خاصی در این دوران صورت نگرفته است.

• پوشش سنتی

این روستا یکی از نادرترین روستاها است که لباس های سنتی هنوز به بقای خود ادامه می‎دهند. زنان روسری سفید با گل های رنگارن و مردان شلوارهای گشاد خاصی به تن می کنند.

• موزه مردم شناسی

اشیاء قابل استفاده توسط افراد محلی در این موزه به نمایش درآمده‎اند.

• گورستان‎ها

امروزه 3 گورستان مصلی، چشمه و پشت حسینیه حاجتگاه در این منطقه وجود دارد که در آن‎ها سنگ قبر های مثلثی شکل از نمادها برای توضیح درباره‎ی اجساد مدفون-برای مثال جنسیت آن‎ها-استفاده می کردند.

• حمام‎های سنتی

روستا دارای دو حمام سنتی است که یکی از آنها در جنوب و دیگری در شمال است. حمام جنوبی، قابل استفاده نیست، اما حمام شمالی هنوز قابل استفاده است.

• حسینیه‎ها

این روستا دارای 2 حسینیه است که مکان زیارت است. یکی در قسمت شمالی و دیگری در جنوب واقع شده است.

• چشمه‎ها

چند رود آب در اطراف روستا وجود دارد که بعضی از آنها ذکر شده است:

1."دوآبی" مهمترین منبع آب روستایی است که در سمت غرب جریان دارد. آب آن قابل استفاده در تمام طول سال است.

2."رئیسون" آب آشامیدنی مردم محلی را تامین می کند. این جریان در غرب جریان دارد و اعتقاد بر این است که آب آن باعث افزایش طول عمر می‎شود.

"تاردر" که در شمال واقع شده و نیز به عنوان قنات تاردر شناخته می شود.